Voordat we gaan ontbijten hebben we de koffertassen gepakt en ons verzorgd. We brengen de zwembad badlakens terug naar de balie en Rob probeert via een email de PDF. bestandjes van de boarding passen te laten printen. Know way, niet voor elkaar te krijgen. Dan maar eerst ontbijten en nog eens proberen. Opnieuw geen succes, eerst typefouten in het meer dan complete emailadres van de receptie van het Fuerte hotel. Dan een verkeerde wachtwoord code van Outlook (huh?). Uiteindelijk maar opgegeven, laten we maar hopen dat de boarding passen via de Iphone te scannen zijn. Tja en dan schiet Esje in de stress, want zij was het er al niet mee eens dat Rob ging inchecken op het terras in Jerez; "zie je wel". Laten we het er maar op houden dat tot halverwege de rit naar Sevilla het heel rustig was in onze auto.

We hadden gepland om rond 11:00 uur te gaan rijden, want de rit naar Sevilla is een kleine 160 km. en we hebben daar zo’n twee uur voor uitgetrokken. Het vertrek van onze Transavia vlucht is gepland voor 15:40 uur, dus we denken voldoende speling te hebben. Per slot van rekening moeten we ook de Altea nog terugbrengen naar het autoverhuurbedrijf. We vertrekken uiteindelijk om 11:15 uur en de rit gaat vlot. Het eerste deel is normale snelweg en vanaf Jerez de la Frontera pakken we de tolweg naar Sevilla (de AP 4 - € 7,25). We komen, na getankt te hebben, keurig op tijd aan op de luchthaven. Het terugbrengen van de Altea is prima geregeld en een fluitje van een cent en om 13:15 uur staan we al bij de balies om onze koffers af te geven. Rob laat alvast de bagage wegen en de koffertassen blijven binnen de 20 kg. Ook vraagt hij aan een luchthavenmedewerkster of hij met zijn Iphone kan boarden en dat is geen enkel probleem. Es kan zich gelukkig een klein beetje ontspannen, alhoewel zij pas opgelucht zal zijn als we voorbij de security zijn. Pas door 13:45 uur komen de baliemedewerkers in actie en het gaat op z’n ‘elf en dertigst’, slechts twee counters voor de hele vlucht.

We staan gelukkig redelijk vooraan en krijgen van de baliemedewerker alsnog twee instapkaarten – Es helemaal gelukkig. We kopen nog wat mooie flessen drank en lunchen met een baguette met ‘jamon’ (en kaas). Keurig op tijd staan we bij de gate en begint het boarden, maar dan….. Het inchecken heeft zoveel tijd extra gekost dat de laatste passagiers pas rond 16:00 uur het toestel in komen, waardoor we met ruim een half uur vertraging vertrekken. Met dank aan de Spaanse efficiency. De vlucht verloopt prima en doordat we op de Kaagbaan landen zijn we slechts tien min. later dan geplandbij de gate. Het is wel nog even wachten op onze koffers (een half uur – Nederlandse efficiency) en dan op weg naar Assendelft. Arend staat met de Volvo bij Vertrekhal 2, want Ada en Dirk zijn naar Texel anders hadden die er gestaan. Op het Valhofpark genieten we weer van het thuiskomen, van onze dieren en ons huis. Na een heerlijke vakantie is het ook weer heerlijk om thuis te komen.