We hebben een goede nacht gehad. Het zal ook aan de vermoeidheid van dinsdag hebben gelegen, maar we hebben heerlijk geslapen. Het bed is ruim (2 mtr. breed), heeft een prima matras en we kunnen kiezen uit drie soorten kussens. Voor Es is haar nachtrust heel belangrijk en voor mij dus ook, want als Es slecht slaapt..........
We worden met moeite rond 7:30 uur wakker en na ons verzorgd te hebben gaan we ontbijten. Een goed ontbijtbuffet wacht ons in de Granada zaal. Bep en Paul waren ook in dit hotel geweest, dus toen wij het boekten wisten we al dat het snor zat.

Rond 10:00 uur zijn we gaan wandelen naar de Torre del Oro. Via de ‘Puente del Cristo de la Expiracion’ (dat klinkt wel wat anders dan ‘de van Brienenoordbrug’) passeren we de 'Guadalquivir'. We zijn van plan een hop on hop of tour te gaan doen, maar weten nog niet of het de groene bus wordt of de rode. Het prijsverschil is € 1,= maar het is niet helemaal duidelijk wat we voor het bedrag van € 17,= of € 18,= krijgen. Onze keuze valt op rood, de duurste versie, we weten niet waarom.

Bij de Gouden Toren stappen we op en om 11:00 uur vertrekt de bus voor een trip door Sevilla die ruim een uur gaat duren. We zitten heerlijk op het cabriodek in de zon, maar in de verte stapelen de donkere wolken zich samen. De route gaat langs de Universiteit, de Plaza de España, het ‘Parque de Maria Luisa’, door de wijk Triana, over het Expo terrein, door La Macarena (van dat liedje?) en weer terug. Totaal twaalf haltes in bijna anderhalf uur. Halverwege de rit barst er een flinke regenbui los en hals over kop gaan we (droog) een etage lager in de bus zitten.

We krijgen een goede eerste indruk van de stad en die spreekt ons heel erg aan. Opnieuw aangekomen bij de Torre del Oro wandelen we het centrum in. Sevilla heeft twee bezienswaardigheden die je in ieder geval gezien moet hebben, de kathedraal en het ‘Alcázar Real de Sevilla’ (het Koninklijk paleis van Sevilla). De twee bezienswaardigheden liggen vlak bij elkaar, alleen staat er bij de kathedraal een lange rij met mensen die naar binnen willen. Het wordt dus het Alcázar en voor twee keer € 9,50 mogen we het complex bewonderen. Het paleis is waarschijnlijk het oudste koninklijk paleis van Europa dat nog steeds als zodanig in gebruik is. Het is één van de beste voorbeelden van Mudéjar-architectuur. Het Alcázar werd, samen met de kathedraal van Sevilla en het Archivo General de Indias, in 1987 op de Werelderfgoedlijst geplaatst. Het heeft prachtige zalen en schitterende tuinen.

Inmiddels is het tijd voor een late lunch en achter de kathedraal gaan we tapas eten in een bar/ restaurant. We moeten nog even aan de porties wennen, want we dachten van elk gerecht drie stuks te krijgen, maar het werden er negen (garnalen kroketjes en grote champignons). We wandelen vervolgens naar een fietsenverhuurbedrijf die bij aankomst gesloten blijkt te zijn. Met behulp van internet reserveren we voor morgenochtend twee fietsen voor een dag.

We zijn en blijven Nederlanders en om de prijs voor de tickets voor de hoho-tour er uit te halen besluiten we nog wat haltes met de bus mee te rijden. We hadden gezien dat de derde halte aan de oostkant van het ‘Parque de Maria Luisa’ ligt, tussen de vele gebouwen van de ‘Wereldtentoonstelling van 1929’, waarvoor in Barcelona en Sevilla paviljoens waren gebouwd. Lag in Barcelona de nadruk vooral op Spanje zelf, aangevuld met paviljoens van de Verenigde Staten, Japan en 17 Europese landen. In Sevilla, de voormalige uitvalsbasis van het Spaanse koloniale rijk, werden de paviljoens van Portugal, Brazilië en de voormalige overzeese gebiedsdelen ondergebracht. In Sevilla heette het de ‘Exposición Ibero-Americana’.

Tja, en dan wilden wij het park door, alleen kwamen we tot de ontdekking dat alle hekken gesloten waren, muv. één, aan de westzijde van het park. Dat werd dus een flinke wandeling terug om het park om daarna toch het ‘Plaza d'España’ te bewonderen met het hoofdgebouw van de tentoonstelling. We zijn moe aan het worden, maar besluiten toch om het park nog in te gaan en dat is geen slechte keus. Een oase van rust in een drukke stad. Mooie architectuur afgewisseld met stilistisch aangelegde natuur.

We nemen de hoho-bus naar Triana, waar we even voorbij ons hotel uitstappen. Het is inmiddels rond 18:00 uur en we hebben het end in de bek. We gaan een tweetal uren rusten, om daarna in de buurt een restaurant op te zoeken. Opnieuw wijst ‘Tripadvisor’ ons de weg en we hebben geleerd van de afgelopen dagen. We nemen vier halve porties eten, Tonijn in de olie met knoflook, Serrano (ham-)kroketjes, gefrituurde Sardientjes met limoen en gegrilde Heekfilet met champignons. Jullie zullen begrijpen dat we smullen.

Op de terugweg naar het hotel maken we even een omweg door ‘Calle San Jacinto’ om bij de overdekte ‘Mercado’ op zoek te gaan naar de ‘Casa La Teatro’. Een huiskamer theater(-tje) waar heel goede Flamenco shows gegeven worden (alweer volgens Tripadvisor). De shows beginnen om 23:00 uur, dus als het meezit gaan we er morgenavond heen. Onze dag zit er op. We hebben volgens Fitbit ruim 16 km. te voet afgelegd en we zijn moe, maar voldaan.