Vanochtend rond 8:00 uur opgestaan en langzaam werd het buiten licht. Het is bewolkt en het is twijfelachtig of het wel een zonnige dag gaat worden. Na een prima ontbijtbuffet in dit Fuerte hotel, zijn we heerlijk gaan wandelen over het brede strand van Conil. Het wordt eb en Es gaat op speurtocht naar mooie schelpen. Eergisteren hadden we al een prachtige inheemse dennenappel gevonden, nu dus schelpen uit de Atlantische oceaan. We lopen door het zeewater en over het strand wandelen en sporten volop mensen. Er zijn hardlopers, wandelaars en Spanjaarden die hun hond uit laten. Er zijn overigens veel hondenbezitters in dit deel van Spanje en stuk voor stuk zien de dieren er prima verzorgd uit. Trouwens in ons hotel heeft een stel (Duits en op leeftijd = dubbele handicap

Na een heerlijke wandeling van ruim een uur zijn we ons om gaan kleden om naar het zwembad te gaan. Het is nog half bewolkt, maar het lijkt of de lucht open gaat breken. We lezen wat in onze E-readers en na 12:00 uur wordt het echt zonnig. Er waait een lichte wind naar zee wat het zonnen heel aangenaam, maar wel verraderlijk maakt. We lunchen in de bar van het hotel en nemen een duik in het zwembad om af te koelen. Om 16:00 uur gaan we ons verzorgen, want we willen Cádiz gaan bezoeken. Hier krijgen we geen spijt van. Rond 17:00 uur vertrekken we en drie kwartier later en 45 km verder, lopen we door de straten waar ook ooit Columbus heeft gelopen.

Cádiz telt zo’n 125.000 inwoners en is een goed beschutte in- en uitvoerhaven. Het fungeert ook als vissers- en passagiershaven (veerdienst op de Canarische Eilanden). Cádiz ligt op de punt van een smalle landtong en wordt aan drie zijden door water omgeven, een 1.400 mtr. lange verkeersbrug verbindt de stad via de kortste weg met de vaste landzijde. Ook is er een verbinding met San Fernando in het zuiden. De belangrijkste gebouwen zijn de neoclassicistische kathedraal (1722-1838; met gouden (gele) koepel) en de Filippo-Nerikerk met werken van Murillo.
Door haar gelijkenis met Havana, de hoofdstad van Cuba en tevens zusterstad, wordt Cádiz ook wel 'Klein Havana' of het 'Havana van Europa' genoemd. Deze gelijkenis komt met name door de malecón, een wereldberoemde boulevard in de Cubaanse hoofdstad die sterk overeenkomt met de malecón in Cádiz. Om deze reden is de James Bond-film ‘Die Another Day’, die zich onder andere afspeelde in Havana, gedeeltelijk opgenomen in Cádiz.

We kunnen onze auto kwijt in een ondergrondse parkeergarage in de oude stad en volgen daarna een wandelroute uit onze reisgids. Deze brengt ons langs de kathedraal, maar ook langs de overdekte mercado (markt), die in ‘Die Another Day’ als sigarenfabriek figureerde. Ook maken we op de malecón nog een selfie en foto’s van de zee en eten Churro’s, naar oliebollen smakende gebakken stengels, bij de ‘Plaza del Flores’ de bloemenmarkt (eigenlijk de Plaza de Topete). We wandelen naar de ‘Torre Tavira’, één van de huidige ruim 120 wachttorens die Cádiz nog rijk is. Dit waren er ooit bijna 160 vanwege de bescherming van de stad. De Torre Tavira is te bezichtigen en vanaf de bovenste etage krijg je een prachtig overzicht van Cádiz. Op de één na hoogste etage is een ‘camera obscura’. Hier vertelt een jonge vrouwelijke gids over interessante gebouwen in de oude stad. Op een witte holvormige ondergrond van zo’n anderhalve meter werpt invallend licht een afbeelding van de buitenwereld. De gids kan dmv. draaiing van de spiegel, die op de bovenste etage staat, de complete oude stad laten zien. Scherpte van het beeld verkrijgt zij door instelling van de spiegel en van de reflecterende holvormige ondergrond. Er zijn slechts vier bezoekers, dus we kunnen Cádiz op deze manier goed bekijken. Na afloop van de presentatie mogen we nog naar de bovenste etage, het terras, waar we een nog beter overzicht krijgen van Cádiz dat zich onder ons uitspreidt.

We wandelen richting ons startpunt, het Plaza San Juan de Dios, maar voordat we daar aan komen eten we wat op het ‘Plaza del Mina’. Cádiz heeft naast intieme straatjes ook meerdere pleinen die leven door de terrassen en hun bezoekers. Zo was het Plaza San Antonio vooral bevolkt door de locals, op het Plaza del Mina zijn dat Spanjaarden én toeristen. We nemen weer enkele soorten tapas en ook Gazpacho. Ook Es is nu verknocht aan de Andalusische koude tomatensoep, die je zelf kunt verrijken met croutons en diverse stukjes groenten. Rob was al langer een liefhebber, tja wat lust die nou niet? We hebben genoten van deze intieme stad en mogelijk stellen we ons plan voor morgenavond bij. Aanvankelijk wilden we morgen naar Jerez de la Frontera (stad van de sherry en de paarden), maar zoals we er nu over denken gaan we morgen weer terug naar Cádiz. Nog meer van deze stad ontdekken. We rijden de 45 km. terug naar Conil en nemen bij de bar van ons hotel nog een kop thee en een Irische caffé (niet vergeten, Duits is voertaal in ons hotel). We zitten heerlijk op het terras en binnen zingt een Spaanse zangeres met begeleiding van een gitarist Spaanse volksliederen. Helaas kan dit (katten gejank) Es niet zo bekoren, een Flamenco show kunnen we deze vakantie wel vergeten